Mijn redenen om handpan te spelen
Mijn leven als handpan speler startte in 2012, als aanvulling op mijn leven als drummer. Op dat moment was ik al afgestudeerd aan het conservatorium, en vulde ik mijn week met drums. Mijn focus ligt tijdens spelen eerder op klank dan op bijvoorbeeld techniek. Ik ben in die hoedanigheid ook altijd op zoek naar de perfecte trommel, het perfecte bekken, of in geval van handpan de perfecte stemming voor een bepaald stuk. Hierbij vind ik de wereld van elektronische klanken minstens zo interessant als de akoestische kant. Voor meer verdieping over mijn inspiratie op drumgebied kan je hier meer lezen!
Drums en elektronica vind ik daarom een interessante match, waar ik me graag in verdiep. Ook binnen handpan ben ik hier steeds meer mee bezig. Dit uit zich in handpan spel dat wordt verrijkt door mooie galmende of sprankelende effecten, die ik door middel van pedalen kan bedienen. Dit is een leuk project waarvan het komende jaar zeker meer online zal komen!
Mijn eerste handpan
Mijn eerste handpan kwam op een moment dat drummen mijn fulltime werkinvulling was. Ik vind dat tot op heden een enorm voorrecht waar ik ontzettend blij mee ben. Daarnaast merkte ik ook dat bij deze professionalisering van mijn drumpraktijk een bepaalde verwachting komt kijken. Handpan vulde daarmee eigenlijk twee behoeftes: enerzijds gaf het instrument enorme vrijheid omdat het (nog) geen werk was, waar drums vaak in opdracht was en dus een zekere urgentie en richting vereiste. Anderzijds past de klank van een handpan enorm goed bij zowel akoestisch als elektronisch geluid, waarmee het voor mij een te gek instrument is om te experimenteren met klank en crossovers (combinaties van akoestisch en elektronisch). Het vervulde voor mij dus de behoefte van meer vrijblijvend muziek maken, en was een manier om mijn klankpalet te verbreden.
Ben je eigen publiek
Een waardevolle les die ik heb geleerd, toepasbaar op elk instrument, is de volgende: maak overal muziek van. Zelfs de meeste basale oefening kan door enkele simpele aanpassingen al minder laten klinken als een oefening en meer als een muziekstuk. Beschouw alles wat je speelt als een verhaal dat je vertelt. Hierbij zijn verschillende elementen belangrijk: een goede opening, een spanningsboog, en een mooie afsluiting. Zelf bij een basaal patroon is dit toepasbaar in de vorm van spelen met volume, balans en tempo. De eerste stap is natuurlijk iets onder de knie krijgen, maar probeer vervolgens echt te luisteren naar hoe het klinkt, en probeer te ontdekken op welke manieren dit mooier of interessanter kan. Ben je eigen publiek, en laat alles zo mooi en af als mogelijk klinken.
Art in the age of automation
Een van de meer interessante cross-overs is wat mij betreft Portico Quartet. Dit is een band bestaande uit vier musici die veel elementen uit minimal music gebruiken in hun muziek. De muziek bestaat uit een blend van elektronica met akoestische klanken van handpan, drums, contrabas en saxofoon. Voor mij ook nog eens interessant omdat zowel drums als handpan prominent aanwezig is. De luistertip is het nummer Art in the Age of Automation, maar check vooral ook de rest. Hun latere werk is meer gericht op ambient, met meer langgerekte sferen. Zeker ook de moeite waard!
